Hai competicions que desafían á física clásica e semellan "ensachar" a lonxitude das probas.
A milla de O Barco coas súas XXII edicions, a maior 'densidade' de público do noroeste e a coidada 'confección' do cartel engrandece unha lenda na que xa figura como parte do palmarés casi obrigatorio de aqueles que queiran brilar no medio fondo peninsular.
A de onte non foi unha edición mais e a elo contribuiron dende a meteoroloxía ata a ledicia do mais pequeno ou o maior dos participantes todo baixo a batuta dun director no papel de home-orquestra e unha enorme cantidade de entusiamo no corpo de un bó feixe de colaboradores.
Na columna do afeccioado só podo engadir un novo "gracias polo esforzo" tanto á organización como ós participantes nas probas que presenciei.
A revancha de Eva Arias foi emocionante pois ata ben perto da liña non estaba claro que o seu sprint fose dabondo tras conquerir que Irene non se lle escapara no tramo final da proba.
A carreira masculina desenrolouse dende o principio a un ritmo alto que soubo aproveitar moi ben Manuel Penas na recta final nun emocionante sprint no que non mostrou fatiga da carreira corrida esa mesma mañan en Meaño, Sergio Sánchez non puido vencer por terceira vez consecutiva e quedou segundo e Reyes Estevez malía o seu declarado estado de 'baixa forma' foi terceiro no podio e primeiro en espectación; como Higuero hai 7 días estivo atento co público e desbotou esa lenda de arisco que alguns lle asignan.
Na columna persoal só podo dicir que poucos son os que acadan obxectivos sen traballar neles só polo 'natural' da súa xenética así Daniel nesta ocasión quedou 9º non polo grande esforzo que fixo na carreira senon pola falta de adestramento concreto; malia todo está contento porque el mismo viu que puido controlar a súa carreira para non afogarse ó principio. A victoria de Nicolás Capelo, compañeiro de equipo e referencia para Dani, foi froito dese control de carreira.
Pola miña banda fixen bó o traballo destas semanas e realicei a miña carreira: Arrinquei con todo para evita-lo embudo do principio, mantiven un ritmo tomando como punto de referencia o grupo de cabeza tentando non deixalos ir moi lonxe e apretei todo o que puiden na derradeira volta e no Sprint.
O meu "Auto-crono" 5'30" (3'25") é moi satisfactorio pois mellora ó do ano anterior en 10" e ven sendo unha referencia absoluta, o premio acadado sorpresivamente, é unha alegría mais non deixa de ser un espellismo relativo; xa veremos cando esta milla sexa "campionato de España de milla urbana" si consigo tan sequera remata-la. Mágoa que os resultados da FEG só incluan as probas 'oficiais'.
Edición 23/9
Xa hai resultados na RFEA (.PDF): Dani 7º (2'28") i eu 9º (5'31")
Tamén hai fotos en Picasia por cortesía da xente do ADAS...
Entre elas esta...
No hay comentarios:
Publicar un comentario