16 abr 2005

Prego de descargo

Confésome culpabel; culpabel de envexa.

Non comentei ren da VIG-BAY por que o xel que fedia na miña boca non me permitía mais ca bebexar. ¡¡ Que día tan esplendoroso!!; eu sain trotar por eiquí, mais vos xuro que non deixei de oir o rumor da brisa nos pinos de Samil, as oliñas rompendo en Canido nen deixei de sentir o arrecendo a auga salgada...

Sego a ter oportunidade de ir outro ano.

Ando empeñado coa bici ainda que este derrariero coletazo do "xeral inverno" me ten algo asustado. A merda da lesión do xemelgo é coma o can do hortelano ese nen podo competir nen deixo de adestrar.

5 abr 2005

Peregrinar senta ben

Fun uns días de peregrino e, ainda que escomencei con mal pé pois resentinme da lesión no primeiro regato que tivemos que vadear o certo é que esta semán de camiñar sentoume ben no corpo e na mente...

A maldita rotura fibrilar segue a me causar problemas e coido que vou ter que pasar a primaveira sen correr... mentras poda sair coa "becaria" i é que canto mais quere un unha cousa mais semella se lle negar e non hai ren coma non facer caso.