A saída foi, coido, lenta; supoño que había ordes de non acelerar para que non arroiasemos ós andarines.
Eu atopei o ritmo con dous rapaces novos, un de eles coa camiseta do clube de Ponferrada e así fumos tirando que haber non había referencias. Xa en Cuatrovientos (km. 4 digo eu) me descolguei porque me deu por pensar no que quedaba, alcanzoume o pelotón de Tino e me acoplei; achegamonos ós rapaces novamente e, na marca do km.5 (19'10") se deberon decatar e largaron outro cambio, respostei como fun podendo e atopeime ben, só tiña medo de torcer os nocellos nos baches. Chegados a Compostilla xa estaba outra volta co grupo de Tino, aguantando outra vez e pensando en mante-la zancada ancha para non desgastarme... Chegou a baixada, quedei algo atrás co medo ese de que o xoenllo esquerdo pete, logo tentei apurar pois xa sabía que o Sprint non era o meu; non puido ser, apretei ata o final e me puxen moi, moi contento cando vin o crono: 37'37" NOVA MARCA PERSOAL (coido) si o circuito é homologado. Aínda así estivo ben, moi ben.
O inexplicable é estar así ben sin facer traballo específico, sen trocos, sen outra cousa que saidas a ritmo...
Os extraordinarios Fleky e Capelo que me aturaron dempois da chegada, e no quecemento dous señores.
A sorpresa foi quedar 3º de veterans... Con Igancio e Tino; dous artistas do deporte.
No hay comentarios:
Publicar un comentario