Había que ir e fun. Un pouco porque tocaba sair de finde e outro porque hai que ir metendo puntiños e kilómetros nas pernas me decidin a ir a esta media á que tanto cariño lle teño malia que cada vez me sae peor...
Chego cedo e aparco, recollo o dorsal e tomo un café; ó sair xa hai ambiente e escomenzo a saudar a moitísiomos foreiros de CenG. Vou ó coche a poñer o dorsal na Kanminseta e deixa-las cousas preparadas e volto cara ó pavillón para ver o tema da foto. No inicio do quecemento un pequeno chuvasco desata os peores augurios pois o frio incrementado co vento do nordeste podería ser 'mortal' si lle engadimos auga. Deixo ós colegas do quencemento e volto ó coche para remata-la preparación. Como xa estaba quentiño non tiven problema por quita-la roupa; se cadra debín deixarme unha camiseta 'de tirar' ata a saída pois era visto que teríamos retraso: a falta de 10' estaban entregando dorsais... Na espera mais colegas e prediccions; eu, que apostara a 1:36 mantiña esa intención porque o que quería era proba-la perna e adestrar con calma.
Saimos, nas voltas polo barrio de San Vicente me deixo ir moi tranquilo, busco unha posición cómoda nun grupo no que poda cruza-la ponte sen sufrir moito co vento. Alí vou con varios compañeiros sen agobiarme polos ritmos, só 'taparme' e respirar. Xa en Ferrol deixome cair pois non quero apretar estando tan lonxe da meta, un ritmo suave e ver pasar km era o que precisaba; na costa do centro de Ferrol vexo un par de caras coñecidas e tento non despegarme sen que elo signifique un esforzo. Fixen ben, nada mais virar cara a carretera de castilla a cousa púxose rexa, subín os manguitos e apreteime detrás da xente que me adiantara. Km 10 o crono marca !!!40'10"¡¡¡ eu sei que non vou a ese ritmo nin de broma, pero faime ilusión e non me corto en colle-la espalda de outra xente que me adianta...así vou saltando de grupo en grupo ata que no km 15 (1h02') xa estou cos que serían os compañeiros definitivos.
Vistos os tempos de paso esfórzome en non perder comba coa xente coa que vou, as costas de Neda non por coñecidas teñen menos pendente, mais como viramos e temos o vento na espalda lévanse mellor. Vou xa contento, a perna resposta e..... !pandada na perna dereita¡¡ cousa rara, porque sentínna claramente pero non me afectou nada mais correndo (nin en frio) eso me 'tranquilizou' e me mantiven cos compañeiros, tirando para sequir avanzando. Tra-lo paso pola autoestrada xa esquecín o incidente e sigo apretandome, non teño referencias mais penso que vou ben e seguimos adiantando xente. Chegamos á marca do km 20 (1h23') penso que podo mellora-la marca de MM deste ano e apreto con todo o que teño porque sei que xa só queda costa abaixo... vexo o cruce do centro de Fene e sigo apretando... non acabamos de torcer cara a dereita mais teimo en seguir apretando... enfilamos cara ás Pias outra vez, e alí está o cruce... que longo este derradeiro Km... vou sufrindo, mais disfrutando, a zancada estirada e a vista posta na xente que vai diante; derradeira curva, xa non poderei adiantar mais... miro o crono de meta 1h29'... apreto todo o que podo para baixar da hora e media, miro de esguello atrás porque a xente anima moito... ven a moza do grupo co que corrín dende o 12... volto a vista cara o crono e.... 1h 29' 47" (CCN dí que 1h29'50") quedo moi contento mais por como foron as cousas que polo tempo acadado.
RESUMEN: Hai que seguir con coidado pero xa se pode ergue-la vista.
No hay comentarios:
Publicar un comentario