Estrea contra a adversidade

Bueno, alá foi. Por primeira vez participei nunha carreira "pechada", é dicir só para federados. Foi o campionato provincial de cross que se celebrou hoxe pola mañan en A Rúa non sin antes pasar por unha serie de dificultades que incluen tódalas variantes da meteoroloxía desta fin de semana ó longo de 350 km. de conducción ó que se lle engadiu o pinchazo de unha roda e que me fixeron dubidar de si chegaría ou non á cita.

Finalmente cheguei e con tempo para apreciar o dificultoso que é organizar un evento desta índole cando o tempo se complica como nesta xornada; xusto puiden ver ós rapaces das categorías menores chegando de 'nadar' o circuito...non serían os únicos.

Contacteí rápidamente coa xente do ADAS que me percurou os apoios que precisaba e me orientou sobre á hora da proba na que corría... Debido ó reparto de categorías desta volta non corrín na carreira de veterans (B,C,D... >45 anos) senon na de seniors (como veterán A > 35 <44 anos) así que adiquei un tempo a animar ós coñecidos que participaban na 'festa de lama' e ir catando como sería o que tocaba.



Quecín uns 15' e voltei ó coche a polas zapatillas de cravos que me prestaron; quedei xa co pantalón e a camiseta de correr e mais cun chuvasqueiro que decidín 'sacrificar' para manterme quente no canto non saíamos.

Chovía con presteza e nos puxeron na 'praia' de saida (dito en 'modo retranca') e aló imos;



como ben se sabe a miña obsesión é non ser dobrado así que vou tirando como podo para que non me saquen moito na primeira volta ata que vexo caer a un compañeiro xusto diante miña; alí digo: "hai que ver onde se pisa e deixar que cada quen corra o que lle pete" e así vou regulando esforzo e pisada segundo o terreo; xa na 4ª volta vexo que non vou ser dobrado e tento acadar alguha posición mais, pero lonxe de elo perdo outras dúas con dous rapaces, un de eles do meu clube que, a verdade, ia ben sobrado e seguramente podería ter tirado mais dende o principio; chego a meta sen sensibilidade nas mans e nas pernas





o chuvasqueiro está empapado cáseque non son quen de colle-la chave do coche do peto... estiro algo e saco os cravos e os calcetins que foran negros eran marrons.

Vou ás duchas (bastante de agradecer estando o día así) e vexo que todos estamos algo aterecidos polo frío. Pregunto no posto de xuices e confirmanme o tempo 29'30" (eran 7 km coido) e posto 17 de 38 chegados á meta. En fin, non estivo mal. Espero ter estado á altura da confianza que me otorgaron e voltar a competir prontamente.