
E tremin como cando de súpeto atopas unha pantasma ou un amor do pasado... Esta foi a primeira e sempre che queda unha gratísima lembranza; ¡¡¡quen me ia dicir daquela que acabaría morando nesta fermosa terra berciana!!! (ah? milo.)

; tamén atopei outra lembranza... mais esta non tan placenteira no deportivo pois foi a de peor marca e a de peores sensacions, ainda onte 'rodando' cain na conta que dende "o calderón" ate "Atocha" non me lembro de . Sorte que ia con Nieves e pasamos uns días moi ben aproveitados.
Da miña mellor marca (3:00:13) non atopei o diploma mais si teño a cerámica que daban foi o 21 de Marzo do 93 na Baixo Miño; teño eses 13" no corazón. Foi un día chuvioso mais non frío; lembro con especial dor que se desatou unha "zapa" ó sair de A Guarda (unha vez rodeado Santa Tegra Km.9 ) e sempre ando co "E si non?..."
No hay comentarios:
Publicar un comentario