Que lonxanas están estas olimpiadas do espiritu orixinal. Marketing , orgullo nacional, Operacions urbanisticas, Deportistas profesionais tratados coma ratos de indias...a min me está a parecer que hai moitos valeiros nas gradas.
A verdade é que pouco estou a ve-los xogos pois teño a sensación dun neno con caries diante dunha docería. Nesta semán confirmarei o que xa teño claro: o menisco do xoenllo esquerdo cascou e terei que pasar pola artorscopia (e que todo quede ahi e poda voltar a correr). Acéptanse condolencias e testimonios reais...
No hay comentarios:
Publicar un comentario