Non é que me vaia mal mais; qué duro se me fai ver pasa-lo mes sen sequer trotar un pouco cando hai un ano fixera as mellores series da miña vida... a compensación de ir ben (moi ben diria eu) na natación e na bici non proporciona consolo dabondo.
O amigo Emilio Montilla clasificouse para o campionato de Spain tras unha proba agónica na que estivo todo o tempo a pelexar para remontar (hai meu esa natación). Xa fai tempo que me planteo que nos triatlons a orde das probas debería ser variabel e decidirse ó chou (con tempo para que a organización se amolde); sería interesante para restarlle esa vantaxe da que, actualmente, disfrutan os nadadores.
Tolerias de Kan que dirá algun.
No hay comentarios:
Publicar un comentario