Blog específico para ás miñas actividades de exercicio e ó deporte en xeral
24 may 2009
23 may 2009
A corrida de despedida
Para facer sitio antes dunha enchenta non hai mellor que unha trotada e de non poder ser a "ruta de la mencia", pois mellor correr co mozo que vai casar. 50´ polos soutos que rodean Lalin; gracias.
21 may 2009
Minidobraxe e wii
Matutino CC 40´. Vespertino natacion 900 mts.
Teño que escribir as entradas coa wii porque o pc o teño ocupado recuperando un DVD... cousas de rapaces
Teño que escribir as entradas coa wii porque o pc o teño ocupado recuperando un DVD... cousas de rapaces
A emoción estivo en Ordes.
Hoxe antes de sair correndo para o traballo (literalmente falando) me puxen a validar resultados do circuito e quedei impresionado pola participación de "circuiteiros" na proba de Ordes e o seu nivel de competición. Na primeira folla de 40 chegados 10 ou mais son participantes do circuito... éxito ou competitividade? pois iso queda á opinión de cada un, eu estou contento.
Cada cousa ten o seu paso e este debe ser o paso necesario para que o circuito se extenda...
Cada cousa ten o seu paso e este debe ser o paso necesario para que o circuito se extenda...
20 may 2009
Moi leeeento...ou non.
Quencemento: 20'
Series por fora 5 x 1000: 3'58",4'01",4'02",4'01",4'02".
Logo probei os clavos na pista... e fixen outro 1000 sen me matar só por proba-la sensación de correr con clavos: 3'51".
O mais duro foron os 100 e os 60 que botei co Dani...
Series por fora 5 x 1000: 3'58",4'01",4'02",4'01",4'02".
Logo probei os clavos na pista... e fixen outro 1000 sen me matar só por proba-la sensación de correr con clavos: 3'51".
O mais duro foron os 100 e os 60 que botei co Dani...
17 may 2009
Camiño de volta
Voltei para a casa...55' moitos peregrinos con incógnita no ollar e o Maky (facendo series ?). Eu?; ben para o que pensaba... mágoa de tantas probas no país pero hoxe era un día mais importante que todo iso.
12 may 2009
Na variedade está o gusto ou Un circuito con variantes.
O bó das pequenas ideas é que se manteñan vivas por sí soas e que sexa o debate aberto o que as vai conformando no tempo.
O circuito CenG tivo uns 'perpetradores' intelectuais e ten quen lle proporciona soporte físico e traballo diario mais non quere iso dicir que se trate de unha especie de dictadura como, pola contra, a existencia de debate non quere dicir que poda pasar calquer cousa neste intre ou no futuro inmediato.
O bó que teñen as bases de datos é que permiten múltiples combinacions si se ten un bó deseño... As propostas que se están a debatir sobre a limitación de número de carreiras son unha mostra do variado espectro de persoas que por unhas ou outras causas facemos esto de correr.
Eu desexo que o resultado do debete sexa un circuito con aínda mais participantes e mais participación nas probas de xeito que carreiras como a de O Corgo na que cáseque un tercio dos participantes puntuaron para o circuito sexan, no futuro, algo habitual.
Sei que pronto estaremos a falar de clasificacions por tipo de proba ou cousas similares; o que sexa para animar á xente a participar, de xeito responsable, no deporte popular por exelencia que é o de correr. Hai moitas variedades, dende as TROTADAS ata as ligas con amplos medios a nosa é unha oportunidade mais, unha escusa para ir un sábado ou un domingo cos amigos ou a familia a coñecer sitios e a sacarlle algo de proveito ós intres de esforzo que se fan durante a semana.
O circuito CenG tivo uns 'perpetradores' intelectuais e ten quen lle proporciona soporte físico e traballo diario mais non quere iso dicir que se trate de unha especie de dictadura como, pola contra, a existencia de debate non quere dicir que poda pasar calquer cousa neste intre ou no futuro inmediato.
O bó que teñen as bases de datos é que permiten múltiples combinacions si se ten un bó deseño... As propostas que se están a debatir sobre a limitación de número de carreiras son unha mostra do variado espectro de persoas que por unhas ou outras causas facemos esto de correr.
Eu desexo que o resultado do debete sexa un circuito con aínda mais participantes e mais participación nas probas de xeito que carreiras como a de O Corgo na que cáseque un tercio dos participantes puntuaron para o circuito sexan, no futuro, algo habitual.
Sei que pronto estaremos a falar de clasificacions por tipo de proba ou cousas similares; o que sexa para animar á xente a participar, de xeito responsable, no deporte popular por exelencia que é o de correr. Hai moitas variedades, dende as TROTADAS ata as ligas con amplos medios a nosa é unha oportunidade mais, unha escusa para ir un sábado ou un domingo cos amigos ou a familia a coñecer sitios e a sacarlle algo de proveito ós intres de esforzo que se fan durante a semana.
10 may 2009
Ferreirua. Sufrimento e peor marca
Outra volta acudín á Ferreirua coa intención de face-la media maraton por aquelo de participar (e os puntos, claro).
Cheguei cedo e fun vendo chegar ó resto dos amigos do circuito, encabezados polo CAR Santiago que estreaba 'nome de guerra' i equipación...
Tra-la kedada o quencemento xa mostrou como sería a proba.
Retrasaron algo a saida respecto a 2005 pero o caso é que alí estabamos tod@s logo de ver as preciosas carreiras dos cativos.
Decidín correr coa cámara porque non tiña dúbida de que non me afectaría para o resultado. E saín alegre facendo fotos e animando á peña.
Ata o km 5 conquerin ir a 4'/km pola fermosa paisaxe cos paxaros a cantar e tal.
A partid e ahí adiantame varios amigos...
A costa fíxose longa e a baixada non me axudou a recuperar; a visión do "avituallamento enxebre" me trouxo lembranzas de outro ano no que parei por alí...
cara ó km 14 ia co xusto, xusto pero mentalmente forte pensando que "é o que toca" e seguín ó meu...
A moto de auga pasoume en mal momento e non precisei do seu servizo
Mai os que si traballaron foron os da organización, que grande traballo de todos; incluidos os mais cativos.
Rematando a 2ª volta adiantame Jeffxavi e vou con él na terceira subida ó couto...
Cáseque na cima escoito que vou de 65 e digome "si o tema vai por postos haberá que facer un esforciño" e vou co que teño que non é moito ata a meta e chego, segundo a clasificación de 62 en 1h32'08".
Cheguei cedo e fun vendo chegar ó resto dos amigos do circuito, encabezados polo CAR Santiago que estreaba 'nome de guerra' i equipación...
Tra-la kedada o quencemento xa mostrou como sería a proba.
Retrasaron algo a saida respecto a 2005 pero o caso é que alí estabamos tod@s logo de ver as preciosas carreiras dos cativos.
Decidín correr coa cámara porque non tiña dúbida de que non me afectaría para o resultado. E saín alegre facendo fotos e animando á peña.
Ata o km 5 conquerin ir a 4'/km pola fermosa paisaxe cos paxaros a cantar e tal.
A partid e ahí adiantame varios amigos...
A costa fíxose longa e a baixada non me axudou a recuperar; a visión do "avituallamento enxebre" me trouxo lembranzas de outro ano no que parei por alí...
cara ó km 14 ia co xusto, xusto pero mentalmente forte pensando que "é o que toca" e seguín ó meu...
A moto de auga pasoume en mal momento e non precisei do seu servizo
Mai os que si traballaron foron os da organización, que grande traballo de todos; incluidos os mais cativos.
Rematando a 2ª volta adiantame Jeffxavi e vou con él na terceira subida ó couto...
Cáseque na cima escoito que vou de 65 e digome "si o tema vai por postos haberá que facer un esforciño" e vou co que teño que non é moito ata a meta e chego, segundo a clasificación de 62 en 1h32'08".
9 may 2009
Competición
Bueno; tocou no Hispanico tarde de calor e insolación.
Na lonxitude non sairon as cousas ben, só dous saltos; nun quedou una man atrás e no segundo saltou lonxe da tabla.
Nos 60 mts. fixo unha boa carreira mais a marca non foi abondo (9,7) pero él quedou contento e iso é o que conta. Vendo o vídeo nótase que non saiu de todo ben e ahí estivo a clave.
Na lonxitude non sairon as cousas ben, só dous saltos; nun quedou una man atrás e no segundo saltou lonxe da tabla.
Nos 60 mts. fixo unha boa carreira mais a marca non foi abondo (9,7) pero él quedou contento e iso é o que conta. Vendo o vídeo nótase que non saiu de todo ben e ahí estivo a clave.
8 may 2009
Primeira matutina
A necesidade fai o órgano; CC 40' cara ó traballo. A mañan foron outras "series de escaleras" e xa non quixen facer ren pola tarde.
7 may 2009
Tomando medida do sufrimento
Fun á pista por acompañar ó rapaz na estrea dos clavos.
Quencemento: 4 voltas
CC: 45'
2 x 1000 (3'55" e 4'02"), 60 mts contra o rival mais despiadado...custoume gañarlle¡¡¡
O Domingo vou sufrir cos amigos de Ferreirua.
Quencemento: 4 voltas
CC: 45'
2 x 1000 (3'55" e 4'02"), 60 mts contra o rival mais despiadado...custoume gañarlle¡¡¡
O Domingo vou sufrir cos amigos de Ferreirua.
6 may 2009
Quen dixo descanso?
Non tiña intención e non entraba no plano mais PRECISABAO
Natación: quencemento 200 mts estilos + 4x200 crol (rec 25mts) + 200 hipoxicos.
Natación: quencemento 200 mts estilos + 4x200 crol (rec 25mts) + 200 hipoxicos.
5 may 2009
Pronostico para o domingo: Sufrimento
Natación 1000 + 200 mts 'hipoxicos'.
Non me consuela que ata o gañador do domingo teña as pernas destrozadas pola mañiotas... Gus gañou tan rápido que non tivera tempo nin de felicitalo.
Non me consuela que ata o gañador do domingo teña as pernas destrozadas pola mañiotas... Gus gañou tan rápido que non tivera tempo nin de felicitalo.
4 may 2009
Chopos, vento e a maldita pedra
Bueno, para desmañotiza-los cuadriceps saín na bici. "Nevaba" dos chopos e o vento facía incómodo pedalear; aínda así fixen 30 km na primeira hora e seguía a bó ritmo ata que topei coa pedra...pinchei e os 3 derradeiros kilómetros foron unha aprendizaxe de o que non facer cunha bici.
3 may 2009
As cabras son para o monte, os Kans para donde poden
Bueno; aló foi. Non partiu, aguantou o meu menisco aínda que os nocello sufriron dabondo: dúas torceduras no dereito e unha no esquerdo.
Subín á mesma hora do ano pasado e xa topei moitos coches polo que deducín que este ano ia ser mais difícil todo. Collín o dorsal, voltei ó coche e erguín a cabeza cara ó magnífico espectáculo do "valle del silencio" recibindo o sol da mañan
Topei xa a moitos coñecidos, xente que tamén viña ata este recuncho a pasar unha mañan de deporte no medio da mais fermosa natureza. Fixen o ritual de cremas e roupas e baixei cara á zona de saida para facer un quencemento moi lixeiro; alí foi o único momento que vín ó MAKY de fronte...
Bueno, a verdade é que estaba nervioso; tiña temor a ver como me fose aturar a perna o esforzo. Por sorte souben saca-lo medo de enriba falando coa xente de probas pasadas e futuras...outros, como FIUR estaban tan distraidos que cáseque non poden quita-la roupa antes da saida....
Saímos puntuais, eu colocarame atrás para non estorbar á xente que tiña mellores posibilidades. Fun tomando ritmo e confianza no primeiro tramo...
Tomado o camiño do alto do carballal fixen a subida andando mais que nada pensando no que viría...
Xa no alto, tras tomar alento, boteime con precaución pola perigosa baixada cara a Montes e, unha vez cruzado o regato, xa me decidín a correr sen restriccions; a "tumba aberta"
Tras, tomar auga no avituallamento seguín con forza pola senda dos monxes e o acueducto da ferreiría aproveitando algún tramo con mellor firme para tomar un xel e mais auga.
Pola estrada ata o cruce de Manzanedo recuperei mantendo o paso por un grupo que levaba diante.
Fun subindo cara a Manzanedo pola fermosa pista, ancha e con sombra e conquerin coller un ritmo sostido e sostible co que avancei bastante. En Manzanedo houbo un troco de ruta e a subida prolongouse un chisco...
Novo avituallamento (ben organizado pola rapazallada local) e seguimos subindo a golpe de rampas pola carballeira...
A pista ancha deixou paso a un sendeiro con raices, pedras e buratos algo traizoeiros que me levaron ó chan.
Pouca cousa para o que puido ser. Camiñei un pouco, logo trotei e por fin voltei a correr con medo a novas torceduras de nocello ou caidas.
Xa ia algo canso, non daba erguido ben os pes do chan mais seguin alentado pola posibilidade de facer un tempo inferior ó pensado.
Escoitaba os coches da estrada perto e entre o coidado e o canzanzo a ansidade me daba pulos para correr. Cheguei á estrada, estaba moi canso para correr mais aínda tiña marxe para facer a proba en 2h así que fun trotando, pasiño a pasiño...adiantamos a un correlega que me chamou polo alcume vín o arco de meta aló arriba e apretei os puños... Meta 2h 1' (polo meu crono) posto 35 de 191.
En resumo estou contento porque non me manquei e porque tiven un rendemento moi superior ó que os adestramentos deixan ver...será o traballo. Os compañeiros moi ben; Maky 4º malía non estar no seu terreo, FIUR sigue camiño da recuperación aínda que pense que esta proba lle perxudicou mais que lle beneficiou, Capelo fixo unha boa clasificación e Ignacio sacou os galons de todo o traballo que leva enriba e fixo un tempazo.
CLASIFICACIÓN
Subín á mesma hora do ano pasado e xa topei moitos coches polo que deducín que este ano ia ser mais difícil todo. Collín o dorsal, voltei ó coche e erguín a cabeza cara ó magnífico espectáculo do "valle del silencio" recibindo o sol da mañan
Topei xa a moitos coñecidos, xente que tamén viña ata este recuncho a pasar unha mañan de deporte no medio da mais fermosa natureza. Fixen o ritual de cremas e roupas e baixei cara á zona de saida para facer un quencemento moi lixeiro; alí foi o único momento que vín ó MAKY de fronte...
Bueno, a verdade é que estaba nervioso; tiña temor a ver como me fose aturar a perna o esforzo. Por sorte souben saca-lo medo de enriba falando coa xente de probas pasadas e futuras...outros, como FIUR estaban tan distraidos que cáseque non poden quita-la roupa antes da saida....
Saímos puntuais, eu colocarame atrás para non estorbar á xente que tiña mellores posibilidades. Fun tomando ritmo e confianza no primeiro tramo...
Tomado o camiño do alto do carballal fixen a subida andando mais que nada pensando no que viría...
Xa no alto, tras tomar alento, boteime con precaución pola perigosa baixada cara a Montes e, unha vez cruzado o regato, xa me decidín a correr sen restriccions; a "tumba aberta"
Tras, tomar auga no avituallamento seguín con forza pola senda dos monxes e o acueducto da ferreiría aproveitando algún tramo con mellor firme para tomar un xel e mais auga.
Pola estrada ata o cruce de Manzanedo recuperei mantendo o paso por un grupo que levaba diante.
Fun subindo cara a Manzanedo pola fermosa pista, ancha e con sombra e conquerin coller un ritmo sostido e sostible co que avancei bastante. En Manzanedo houbo un troco de ruta e a subida prolongouse un chisco...
Novo avituallamento (ben organizado pola rapazallada local) e seguimos subindo a golpe de rampas pola carballeira...
A pista ancha deixou paso a un sendeiro con raices, pedras e buratos algo traizoeiros que me levaron ó chan.
Pouca cousa para o que puido ser. Camiñei un pouco, logo trotei e por fin voltei a correr con medo a novas torceduras de nocello ou caidas.
Xa ia algo canso, non daba erguido ben os pes do chan mais seguin alentado pola posibilidade de facer un tempo inferior ó pensado.
Escoitaba os coches da estrada perto e entre o coidado e o canzanzo a ansidade me daba pulos para correr. Cheguei á estrada, estaba moi canso para correr mais aínda tiña marxe para facer a proba en 2h así que fun trotando, pasiño a pasiño...adiantamos a un correlega que me chamou polo alcume vín o arco de meta aló arriba e apretei os puños... Meta 2h 1' (polo meu crono) posto 35 de 191.
En resumo estou contento porque non me manquei e porque tiven un rendemento moi superior ó que os adestramentos deixan ver...será o traballo. Os compañeiros moi ben; Maky 4º malía non estar no seu terreo, FIUR sigue camiño da recuperación aínda que pense que esta proba lle perxudicou mais que lle beneficiou, Capelo fixo unha boa clasificación e Ignacio sacou os galons de todo o traballo que leva enriba e fixo un tempazo.
CLASIFICACIÓN
Suscribirse a:
Entradas (Atom)