Blog específico para ás miñas actividades de exercicio e ó deporte en xeral
30 ene 2009
Ventos de ideas...
Bueno; pois inicio o prometido 'tag' das circuitadas reflexionando sobre un fermoso escrito que circula por ahí e que fala dende fora de 'eses tolos que corren'.
A esencia dese escrito é un dos grandes campos da psicoloxía: A motivación. E de motivación vai a idea que un día veu co vento nunha longa rodaxe aló por 2005 e a que unha boa persoa alentou e lle deu medios e liberdade para levarse adiante.
No 2006 fixemos unha primeira edición bastante prestosa con apenas 43 inscritos e moitos problemas no que a continuidade de traballo e a transparencia dos datos se refire; xusto no remate conquerin que a folla de cálculo de google funcionara de xeito público...
Con moitas mais ideas rondando no caletre e moita mais ilusión escomenzamos o traballo en 2007; a entrega incondicional do Admin. e os outros correlegas facía supoñer que os mais de 100 inscritos terían motivos dabondo para se felicitar; porén non foi así. Foi un estrepitoso fracaso do que xa teño recoñecido a miña gran parte de culpa e que simplemente precisaba 'demasiado tempo' para cada resultado.
Logo veu o intento á desesperada de 2008 no que, básicamente, non tivemos tempo para reflexionar... e non fructificou; mais como "somos corredores de fondo" non nos rendimos porque os motivos seguian a ser importántes e as consecuencias deses feitos nas persoas e nos lugares aínda semellando imperceptibles daban sinos de esperanza.
Din os popes da xestión que "na simplificación está o éxito" e semella que este está a se-lo caso da edición 2008/2009 do circuito que xa vai polos 227 corredores con resultados enviados e mais de 300 inscritos.
Logo, xa está?. Pois eu penso que non, o noso caletre non para de darlle voltas ó tema de motivar á xente para que siga a facer algo de deporte, adestrando e participando nas probas populares... as clasificacions entre localidades son un exemplo, pero haberá que ir adaptandose á capacidade de traballo que temos e mantendonos no plano da realidade dos medios cos que contamos. A aparición de 'similes' locais lonxe de nos amolar nos enche de satisfacción, aínda que non se trate de ideas relacionadas, porque teñen a mesma finalidade e manteñen (no que coñezo) a esencia aberta e participativa como emblema.
Queda moito por facer, moitas carreiras, moita xente que quixera correr 'contra' xente do seu nivel, idade, etc... haberá que seguir estudando melloras e como implementalas sen parar esto.
Prometo que a seguinte "circuitada" xa vai ser en modo:'diario deportivo'.
A esencia dese escrito é un dos grandes campos da psicoloxía: A motivación. E de motivación vai a idea que un día veu co vento nunha longa rodaxe aló por 2005 e a que unha boa persoa alentou e lle deu medios e liberdade para levarse adiante.
No 2006 fixemos unha primeira edición bastante prestosa con apenas 43 inscritos e moitos problemas no que a continuidade de traballo e a transparencia dos datos se refire; xusto no remate conquerin que a folla de cálculo de google funcionara de xeito público...
Con moitas mais ideas rondando no caletre e moita mais ilusión escomenzamos o traballo en 2007; a entrega incondicional do Admin. e os outros correlegas facía supoñer que os mais de 100 inscritos terían motivos dabondo para se felicitar; porén non foi así. Foi un estrepitoso fracaso do que xa teño recoñecido a miña gran parte de culpa e que simplemente precisaba 'demasiado tempo' para cada resultado.
Logo veu o intento á desesperada de 2008 no que, básicamente, non tivemos tempo para reflexionar... e non fructificou; mais como "somos corredores de fondo" non nos rendimos porque os motivos seguian a ser importántes e as consecuencias deses feitos nas persoas e nos lugares aínda semellando imperceptibles daban sinos de esperanza.
Din os popes da xestión que "na simplificación está o éxito" e semella que este está a se-lo caso da edición 2008/2009 do circuito que xa vai polos 227 corredores con resultados enviados e mais de 300 inscritos.
Logo, xa está?. Pois eu penso que non, o noso caletre non para de darlle voltas ó tema de motivar á xente para que siga a facer algo de deporte, adestrando e participando nas probas populares... as clasificacions entre localidades son un exemplo, pero haberá que ir adaptandose á capacidade de traballo que temos e mantendonos no plano da realidade dos medios cos que contamos. A aparición de 'similes' locais lonxe de nos amolar nos enche de satisfacción, aínda que non se trate de ideas relacionadas, porque teñen a mesma finalidade e manteñen (no que coñezo) a esencia aberta e participativa como emblema.
Queda moito por facer, moitas carreiras, moita xente que quixera correr 'contra' xente do seu nivel, idade, etc... haberá que seguir estudando melloras e como implementalas sen parar esto.
Prometo que a seguinte "circuitada" xa vai ser en modo:'diario deportivo'.
29 ene 2009
Outra volta mal
Hoxe outra vez desfalecin por non deixar tempo entre xantar e adestrar.
Quencemento 15'
2 x 4000: 17'00" e 16'57"
1 Km. 4'03"
Certo é que o terreo embarrado e as zapas me facían perder tracción mais non me sentín ben e iso conta.
Quencemento 15'
2 x 4000: 17'00" e 16'57"
1 Km. 4'03"
Certo é que o terreo embarrado e as zapas me facían perder tracción mais non me sentín ben e iso conta.
27 ene 2009
Costas variables
Non, non se trata de unha descripción xeográfica senon da sensación que tiven hoxe... en verdade foron a mesma persoa e a mesma costa a de estas series?:
Quencemento 20'
Costa da Avda. del Bierzo; 500 mts. recuperando a baixada a trote.
2'01",2'09",2'14",2'14",2'19"···2'13",2'18",2'19",2'21" e 2'19".
Quencemento 20'
Costa da Avda. del Bierzo; 500 mts. recuperando a baixada a trote.
2'01",2'09",2'14",2'14",2'19"···2'13",2'18",2'19",2'21" e 2'19".
26 ene 2009
25 ene 2009
Estrea contra a adversidade
Bueno, alá foi. Por primeira vez participei nunha carreira "pechada", é dicir só para federados. Foi o campionato provincial de cross que se celebrou hoxe pola mañan en A Rúa non sin antes pasar por unha serie de dificultades que incluen tódalas variantes da meteoroloxía desta fin de semana ó longo de 350 km. de conducción ó que se lle engadiu o pinchazo de unha roda e que me fixeron dubidar de si chegaría ou non á cita.
Finalmente cheguei e con tempo para apreciar o dificultoso que é organizar un evento desta índole cando o tempo se complica como nesta xornada; xusto puiden ver ós rapaces das categorías menores chegando de 'nadar' o circuito...non serían os únicos.
Contacteí rápidamente coa xente do ADAS que me percurou os apoios que precisaba e me orientou sobre á hora da proba na que corría... Debido ó reparto de categorías desta volta non corrín na carreira de veterans (B,C,D... >45 anos) senon na de seniors (como veterán A > 35 <44 anos) así que adiquei un tempo a animar ós coñecidos que participaban na 'festa de lama' e ir catando como sería o que tocaba.
Quecín uns 15' e voltei ó coche a polas zapatillas de cravos que me prestaron; quedei xa co pantalón e a camiseta de correr e mais cun chuvasqueiro que decidín 'sacrificar' para manterme quente no canto non saíamos.
Chovía con presteza e nos puxeron na 'praia' de saida (dito en 'modo retranca') e aló imos;
como ben se sabe a miña obsesión é non ser dobrado así que vou tirando como podo para que non me saquen moito na primeira volta ata que vexo caer a un compañeiro xusto diante miña; alí digo: "hai que ver onde se pisa e deixar que cada quen corra o que lle pete" e así vou regulando esforzo e pisada segundo o terreo; xa na 4ª volta vexo que non vou ser dobrado e tento acadar alguha posición mais, pero lonxe de elo perdo outras dúas con dous rapaces, un de eles do meu clube que, a verdade, ia ben sobrado e seguramente podería ter tirado mais dende o principio; chego a meta sen sensibilidade nas mans e nas pernas
o chuvasqueiro está empapado cáseque non son quen de colle-la chave do coche do peto... estiro algo e saco os cravos e os calcetins que foran negros eran marrons.
Vou ás duchas (bastante de agradecer estando o día así) e vexo que todos estamos algo aterecidos polo frío. Pregunto no posto de xuices e confirmanme o tempo 29'30" (eran 7 km coido) e posto 17 de 38 chegados á meta. En fin, non estivo mal. Espero ter estado á altura da confianza que me otorgaron e voltar a competir prontamente.
Finalmente cheguei e con tempo para apreciar o dificultoso que é organizar un evento desta índole cando o tempo se complica como nesta xornada; xusto puiden ver ós rapaces das categorías menores chegando de 'nadar' o circuito...non serían os únicos.
Contacteí rápidamente coa xente do ADAS que me percurou os apoios que precisaba e me orientou sobre á hora da proba na que corría... Debido ó reparto de categorías desta volta non corrín na carreira de veterans (B,C,D... >45 anos) senon na de seniors (como veterán A > 35 <44 anos) así que adiquei un tempo a animar ós coñecidos que participaban na 'festa de lama' e ir catando como sería o que tocaba.
Quecín uns 15' e voltei ó coche a polas zapatillas de cravos que me prestaron; quedei xa co pantalón e a camiseta de correr e mais cun chuvasqueiro que decidín 'sacrificar' para manterme quente no canto non saíamos.
Chovía con presteza e nos puxeron na 'praia' de saida (dito en 'modo retranca') e aló imos;
como ben se sabe a miña obsesión é non ser dobrado así que vou tirando como podo para que non me saquen moito na primeira volta ata que vexo caer a un compañeiro xusto diante miña; alí digo: "hai que ver onde se pisa e deixar que cada quen corra o que lle pete" e así vou regulando esforzo e pisada segundo o terreo; xa na 4ª volta vexo que non vou ser dobrado e tento acadar alguha posición mais, pero lonxe de elo perdo outras dúas con dous rapaces, un de eles do meu clube que, a verdade, ia ben sobrado e seguramente podería ter tirado mais dende o principio; chego a meta sen sensibilidade nas mans e nas pernas
o chuvasqueiro está empapado cáseque non son quen de colle-la chave do coche do peto... estiro algo e saco os cravos e os calcetins que foran negros eran marrons.
Vou ás duchas (bastante de agradecer estando o día así) e vexo que todos estamos algo aterecidos polo frío. Pregunto no posto de xuices e confirmanme o tempo 29'30" (eran 7 km coido) e posto 17 de 38 chegados á meta. En fin, non estivo mal. Espero ter estado á altura da confianza que me otorgaron e voltar a competir prontamente.
23 ene 2009
Desfalecemento...
Pois mira por donde que ben fixen non ir correndo ó traballo porque na saida de hoxe deume unha especie de 'páxara' transitoria que me tivo 10' case andando... supoño que foi por deixar pouco tempo entre o xantar e sair.
Total 50' a diversos ritmos.
Total 50' a diversos ritmos.
Medo?
Bueno, alá vou... Coido que non me vai a ir moi ben porque o circuito do campionato vai a estar totalmente embarrado e tal e como é cheo de voltas e con 5 pasos por meta supoño que me terei que resignar a ser dobrado. Polo menos vou facer algo para o clube e, pode, que conquira participar co meu grande amigo Nercellas e coñercer ó dominador do circuito de CenG Jeffxavi. A ver que pasa.
21 ene 2009
17 ene 2009
Espectaculo lucense
Bueno; fun á nocturna de Lugo por aquelo de facer de todo un pouco e por probar o estado basal do tema de cara o campionato de cross provincial tras cáseque 1 mes sen facer traballo de 'calidade' e sen mais empeño que ter un ritmo 'decente'.
Enrolada na iniciativa "Corre con Nós" do concello de Lugo a carreira noctuna percorre unha centrica avenida da cidade o que a fai un bó espectáculo para o público e aumenta a participación local; mais a proba atrae tamén á xente de fora que participa no circuito e sabe o ben organizado do tema e os servizos que se prestan ós corredores.
Chegamos con tempo e me adiquei a quencer trotando i estirando, facendo algunha progresión e charlando con alguns coñecidos. Un longo quencemento que logo me deu o seu froito.
A liña de saida da nosa carreira formouse sen que rematara a carreira anterior e os mais espabilados colleron posicions ó sprint e o resto como pudemos. Como a zona era estreita para o número de participantes tocou facer uns primeiros 700 metros de zigzag e adiantamentos un pouco xustos pero lonxe da amolarme se me fixo entretido e non me cansou. Logo tomei o ritmo de un par de atletas que me adiantaban e aguantei con eles ata o derradeiro paso pola fonte do rei; alí pensei 'ou racha ou rompe' e tirei co que tiña para facer unha longa progresión ata a meta. O resultado deixoume moi satisfeito 14:44 nos 4100 mts (3'35" o Km.) e con gañas de escomenzar sen prisas mais sen pausa o 'traballo' para....? o que xurda.
O mais impresionante de todo foi a primeira carreira, a dos mais cativos...eu nunca tal vira. Unha raparigada inmensa e sonrinte correndo sen parar uns cos outros sen case tropezos diante da enchenta de soriso e orgullo de tódolos que alí estabamos; a min tiveronme que pecha-la boca do asombrado que estaba. Logo hai futuro.
Enrolada na iniciativa "Corre con Nós" do concello de Lugo a carreira noctuna percorre unha centrica avenida da cidade o que a fai un bó espectáculo para o público e aumenta a participación local; mais a proba atrae tamén á xente de fora que participa no circuito e sabe o ben organizado do tema e os servizos que se prestan ós corredores.
Chegamos con tempo e me adiquei a quencer trotando i estirando, facendo algunha progresión e charlando con alguns coñecidos. Un longo quencemento que logo me deu o seu froito.
A liña de saida da nosa carreira formouse sen que rematara a carreira anterior e os mais espabilados colleron posicions ó sprint e o resto como pudemos. Como a zona era estreita para o número de participantes tocou facer uns primeiros 700 metros de zigzag e adiantamentos un pouco xustos pero lonxe da amolarme se me fixo entretido e non me cansou. Logo tomei o ritmo de un par de atletas que me adiantaban e aguantei con eles ata o derradeiro paso pola fonte do rei; alí pensei 'ou racha ou rompe' e tirei co que tiña para facer unha longa progresión ata a meta. O resultado deixoume moi satisfeito 14:44 nos 4100 mts (3'35" o Km.) e con gañas de escomenzar sen prisas mais sen pausa o 'traballo' para....? o que xurda.
O mais impresionante de todo foi a primeira carreira, a dos mais cativos...eu nunca tal vira. Unha raparigada inmensa e sonrinte correndo sen parar uns cos outros sen case tropezos diante da enchenta de soriso e orgullo de tódolos que alí estabamos; a min tiveronme que pecha-la boca do asombrado que estaba. Logo hai futuro.
16 ene 2009
15 ene 2009
13 ene 2009
Forma baixo cero
Supoño que é o normal mais tras case 1 mes dende a media "Adolfo Ros" vexo que teño a forma como a temperatura...
Hoxe fixen 1h de rodaxe polo parque da rosaleda; hai que ir a modo collendo fondo.
Hoxe fixen 1h de rodaxe polo parque da rosaleda; hai que ir a modo collendo fondo.
12 ene 2009
11 ene 2009
Primeiro de 2009
Bueno; de volta e con gañas. 50' polo circuito habitual a 1º baixo cero; non está mal para vir dos 35º de Buenos Aires.
6 ene 2009
Estrea inesperada
A verdade é que cando souben da situación da casa da miña familia en Buenos Aires e das temperaturas previstas para estes días (35,37...) dei por descontado escomenzar o ano deportivamente nesta terra; mais, xustamente debido á calor que fai tivemos que percurar un refuxio e nos levaron o complexo deportivo do "centro Galicia de Buenos Aires" e chegados alí vimos unha fermosa 'pileta' de 50 mts que, como vantaxe engadida presentaba un carril no centro para a natación contínua. Así que alí nos fumos e botei 800 mts que me souberon a gloria.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)