Blog específico para ás miñas actividades de exercicio e ó deporte en xeral
30 sept 2008
Alternando
Si onte pasei susto pola torcedura do tornacelo dereito (que quedou nunha pequena inflamación sen apenas dor) hoxe retornou a molestia que sentín na cara posterior da perna esquerda; no triceps crural. Malia todo collín a bici e voltei a facer o roteiro destes días... como me topaba ben, baixei 2' o tempo do domingo na cima e xa o deixei en 1h11' (o mellor que lembro é 1h10') con moi boas sensacions o que me fixo endurecer un pouco o remate da xeira e a alonguei outro pouco; 1h50'.
29 sept 2008
Susto
Matutino: facía eu os 40' matutinos de rigor e pisei sen decatarme nunha pedra; foi moi doloroso e, malía seguir correndo, o tornecelo mancábame na extensión. O chegar tomei un antinflamatorio (espedifen 600) e estiven poñendolle xeo toda a mañan, tomei outro antinflamatorio no xantar e seguin co xeo e cando saín ós recados ás 17:30 non mancaba mais que na hiperextensión.
Vespertino: Natación; ó principio con medo logo xa non mancaba. 800 + 3x200.
Maña poreille unha venda ou unha tornecelera.
Vespertino: Natación; ó principio con medo logo xa non mancaba. 800 + 3x200.
Maña poreille unha venda ou unha tornecelera.
28 sept 2008
"Preparando" o mundial fixen o mesmo roteiro que os outros dous días mais nesta volta en 5' menos... De ilusions tamén se vive.
27 sept 2008
Tras dous días sen adestrar por motivos ben xustificados tiña un 'mono' tremendo...
CC. 1h30' cunha chea de sensacions estranas sobre todo no triceps crural esquerdo mais todo ficou ahí.
Mágoa das carreira de hoxe e da tolería de mañan, pero non me apetece mais coche e soidade... a vida hai que disfrutala sempre nos bocados pequenos.
CC. 1h30' cunha chea de sensacions estranas sobre todo no triceps crural esquerdo mais todo ficou ahí.
Mágoa das carreira de hoxe e da tolería de mañan, pero non me apetece mais coche e soidade... a vida hai que disfrutala sempre nos bocados pequenos.
22 sept 2008
O que algo quere algo lle...
Costa(s)
Bueno, eu ben sei que "rendabilidades pasadas non garanten rendabilidades futuras" mais non esperaba que a cousa fose tan mal...
20' de quecemento.
9 x 510mts de costa: 2'06",2'12",2'17",2'17",2'13",2'18",2'18",2'17",2'20". (rec. baixada)
10' de recuperación.
Bueno, eu ben sei que "rendabilidades pasadas non garanten rendabilidades futuras" mais non esperaba que a cousa fose tan mal...
20' de quecemento.
9 x 510mts de costa: 2'06",2'12",2'17",2'17",2'13",2'18",2'18",2'17",2'20". (rec. baixada)
10' de recuperación.
21 sept 2008
19 sept 2008
Bicicleta; repetín o roteiro de antonte co mesmo resultado malia as peores sensacions nas pernas, supoño que por pasa-la mañan conducindo...
18 sept 2008
15 sept 2008
As voltas de "la vuelta"
Levo alguns días podendo segui-la serpe multicor mais non me atrevía a comentar porque cada volta que escribo sobre ciclismo 'sobe o prezo do pan'.
Mais hoxe xa non podía aturar mais, na meta de Ponferrada gañou o marinense David García Dapena cun ataque a falla de menos de 5 Km. para meta tras mais de 150 km. de escapada e dunha chea de ataques nos derradeiros 30 km. dignos das mellores etapas do 'tour'.
Nós estivemos nos puntos clave da 'trampa' de Lombillo; xusto no lugar onde cazan a Arrieta (Minuto 1:12" do vídeo resumo da tele) e No ataque do belga (minuto 1:36"); Cando recoñecín o xersei berreille todo o alto que puiden "dalle rapaz" e abofé que o fixo.
Nesta foto vedes ós catro que disputarían a etapa, 1º o belga e logo os tres 'da casa'; David García é o da esquerda.
É o lado positivo de unha volta envolta en revoltas agridulces.
Para escomenza: ¿é bó facer unha etapa na que a abundancia de tarados, gordos, frustrados, fumadores, imbéciles, deficientes, incompetentes, indeseables, payasos, fantoches.... fan peligra-lo espectáculo deportivo e a integridade física dos que se gañan a vida cun esforzo brutal?.
A resposta é que o Anglirú NON DEBE SER MAIS FINAL DE ETAPA ata que se acade un sistema para impedir a vergoña que se viu pola televisión; xa non basta con empurrar ós ciclistas que van atrás, o "mais cafre aínda" esixe correr a carón deles poñendo en perigo ó ciclista ou empurralo desvirtuando a competición e expoñendo ó corredor a unha caída ou unha sanción. ¿que será o próximo?, ¿teremos que ver como algún energúmeno agarra algún ciclista 'extranxeiro' para que gañe un da cor que él queira?. Senon, ó tempo.
A etapa en sí foi unha demostración de unha equipa e dun home e puido ser, insisto, definitiva; de non ser polo extrano e antideportivo comportamento da maioría dos congregados alí.
Para rematar ven o tema de "Fuentes de Invierno"... eu que sei; ¿xenerosidade?: Mal cálculo e mala negociación. ¿falou Pino con Bruynell?, ¿falaron os corredores?... Contador aspira a emular a Hianult e coller fama de depredador é un dos requisitos. Ezequiel sacou rendemento en tempo ben é certo que puido ser mais si houbese entendemento. ¿A etapa?; nin eu nin Pino nin, coido, ningún afeccioado trocaría a de onte pola de hoxe pois un final en alto sempre encuimia a un corredor; mais, seguramente o triunfo de hoxe naceu das borrallas de onte e Pino ben tentado que estaría de 'rachar a carreira' cando Contador caeu, pero él é un deportista.
'Mundi' sinto entrar no teu terreo, mais tiña todo esto dando voltas polo caletre e precisaba "soltalo"; envíame a tódolos que argumenten algo lóxico para empurrar a un ciclista profesional nun porto.
Mais hoxe xa non podía aturar mais, na meta de Ponferrada gañou o marinense David García Dapena cun ataque a falla de menos de 5 Km. para meta tras mais de 150 km. de escapada e dunha chea de ataques nos derradeiros 30 km. dignos das mellores etapas do 'tour'.
Nós estivemos nos puntos clave da 'trampa' de Lombillo; xusto no lugar onde cazan a Arrieta (Minuto 1:12" do vídeo resumo da tele) e No ataque do belga (minuto 1:36"); Cando recoñecín o xersei berreille todo o alto que puiden "dalle rapaz" e abofé que o fixo.
Nesta foto vedes ós catro que disputarían a etapa, 1º o belga e logo os tres 'da casa'; David García é o da esquerda.
É o lado positivo de unha volta envolta en revoltas agridulces.
Para escomenza: ¿é bó facer unha etapa na que a abundancia de tarados, gordos, frustrados, fumadores, imbéciles, deficientes, incompetentes, indeseables, payasos, fantoches.... fan peligra-lo espectáculo deportivo e a integridade física dos que se gañan a vida cun esforzo brutal?.
A resposta é que o Anglirú NON DEBE SER MAIS FINAL DE ETAPA ata que se acade un sistema para impedir a vergoña que se viu pola televisión; xa non basta con empurrar ós ciclistas que van atrás, o "mais cafre aínda" esixe correr a carón deles poñendo en perigo ó ciclista ou empurralo desvirtuando a competición e expoñendo ó corredor a unha caída ou unha sanción. ¿que será o próximo?, ¿teremos que ver como algún energúmeno agarra algún ciclista 'extranxeiro' para que gañe un da cor que él queira?. Senon, ó tempo.
A etapa en sí foi unha demostración de unha equipa e dun home e puido ser, insisto, definitiva; de non ser polo extrano e antideportivo comportamento da maioría dos congregados alí.
Para rematar ven o tema de "Fuentes de Invierno"... eu que sei; ¿xenerosidade?: Mal cálculo e mala negociación. ¿falou Pino con Bruynell?, ¿falaron os corredores?... Contador aspira a emular a Hianult e coller fama de depredador é un dos requisitos. Ezequiel sacou rendemento en tempo ben é certo que puido ser mais si houbese entendemento. ¿A etapa?; nin eu nin Pino nin, coido, ningún afeccioado trocaría a de onte pola de hoxe pois un final en alto sempre encuimia a un corredor; mais, seguramente o triunfo de hoxe naceu das borrallas de onte e Pino ben tentado que estaría de 'rachar a carreira' cando Contador caeu, pero él é un deportista.
'Mundi' sinto entrar no teu terreo, mais tiña todo esto dando voltas polo caletre e precisaba "soltalo"; envíame a tódolos que argumenten algo lóxico para empurrar a un ciclista profesional nun porto.
14 sept 2008
A milla mais grande
Hai competicions que desafían á física clásica e semellan "ensachar" a lonxitude das probas.
A milla de O Barco coas súas XXII edicions, a maior 'densidade' de público do noroeste e a coidada 'confección' do cartel engrandece unha lenda na que xa figura como parte do palmarés casi obrigatorio de aqueles que queiran brilar no medio fondo peninsular.
A de onte non foi unha edición mais e a elo contribuiron dende a meteoroloxía ata a ledicia do mais pequeno ou o maior dos participantes todo baixo a batuta dun director no papel de home-orquestra e unha enorme cantidade de entusiamo no corpo de un bó feixe de colaboradores.
Na columna do afeccioado só podo engadir un novo "gracias polo esforzo" tanto á organización como ós participantes nas probas que presenciei.
A revancha de Eva Arias foi emocionante pois ata ben perto da liña non estaba claro que o seu sprint fose dabondo tras conquerir que Irene non se lle escapara no tramo final da proba.
A carreira masculina desenrolouse dende o principio a un ritmo alto que soubo aproveitar moi ben Manuel Penas na recta final nun emocionante sprint no que non mostrou fatiga da carreira corrida esa mesma mañan en Meaño, Sergio Sánchez non puido vencer por terceira vez consecutiva e quedou segundo e Reyes Estevez malía o seu declarado estado de 'baixa forma' foi terceiro no podio e primeiro en espectación; como Higuero hai 7 días estivo atento co público e desbotou esa lenda de arisco que alguns lle asignan.
Na columna persoal só podo dicir que poucos son os que acadan obxectivos sen traballar neles só polo 'natural' da súa xenética así Daniel nesta ocasión quedou 9º non polo grande esforzo que fixo na carreira senon pola falta de adestramento concreto; malia todo está contento porque el mismo viu que puido controlar a súa carreira para non afogarse ó principio. A victoria de Nicolás Capelo, compañeiro de equipo e referencia para Dani, foi froito dese control de carreira.
Pola miña banda fixen bó o traballo destas semanas e realicei a miña carreira: Arrinquei con todo para evita-lo embudo do principio, mantiven un ritmo tomando como punto de referencia o grupo de cabeza tentando non deixalos ir moi lonxe e apretei todo o que puiden na derradeira volta e no Sprint.
O meu "Auto-crono" 5'30" (3'25") é moi satisfactorio pois mellora ó do ano anterior en 10" e ven sendo unha referencia absoluta, o premio acadado sorpresivamente, é unha alegría mais non deixa de ser un espellismo relativo; xa veremos cando esta milla sexa "campionato de España de milla urbana" si consigo tan sequera remata-la. Mágoa que os resultados da FEG só incluan as probas 'oficiais'.
Edición 23/9
Xa hai resultados na RFEA (.PDF): Dani 7º (2'28") i eu 9º (5'31")
Tamén hai fotos en Picasia por cortesía da xente do ADAS...
Entre elas esta...
A milla de O Barco coas súas XXII edicions, a maior 'densidade' de público do noroeste e a coidada 'confección' do cartel engrandece unha lenda na que xa figura como parte do palmarés casi obrigatorio de aqueles que queiran brilar no medio fondo peninsular.
A de onte non foi unha edición mais e a elo contribuiron dende a meteoroloxía ata a ledicia do mais pequeno ou o maior dos participantes todo baixo a batuta dun director no papel de home-orquestra e unha enorme cantidade de entusiamo no corpo de un bó feixe de colaboradores.
Na columna do afeccioado só podo engadir un novo "gracias polo esforzo" tanto á organización como ós participantes nas probas que presenciei.
A revancha de Eva Arias foi emocionante pois ata ben perto da liña non estaba claro que o seu sprint fose dabondo tras conquerir que Irene non se lle escapara no tramo final da proba.
A carreira masculina desenrolouse dende o principio a un ritmo alto que soubo aproveitar moi ben Manuel Penas na recta final nun emocionante sprint no que non mostrou fatiga da carreira corrida esa mesma mañan en Meaño, Sergio Sánchez non puido vencer por terceira vez consecutiva e quedou segundo e Reyes Estevez malía o seu declarado estado de 'baixa forma' foi terceiro no podio e primeiro en espectación; como Higuero hai 7 días estivo atento co público e desbotou esa lenda de arisco que alguns lle asignan.
Na columna persoal só podo dicir que poucos son os que acadan obxectivos sen traballar neles só polo 'natural' da súa xenética así Daniel nesta ocasión quedou 9º non polo grande esforzo que fixo na carreira senon pola falta de adestramento concreto; malia todo está contento porque el mismo viu que puido controlar a súa carreira para non afogarse ó principio. A victoria de Nicolás Capelo, compañeiro de equipo e referencia para Dani, foi froito dese control de carreira.
Pola miña banda fixen bó o traballo destas semanas e realicei a miña carreira: Arrinquei con todo para evita-lo embudo do principio, mantiven un ritmo tomando como punto de referencia o grupo de cabeza tentando non deixalos ir moi lonxe e apretei todo o que puiden na derradeira volta e no Sprint.
O meu "Auto-crono" 5'30" (3'25") é moi satisfactorio pois mellora ó do ano anterior en 10" e ven sendo unha referencia absoluta, o premio acadado sorpresivamente, é unha alegría mais non deixa de ser un espellismo relativo; xa veremos cando esta milla sexa "campionato de España de milla urbana" si consigo tan sequera remata-la. Mágoa que os resultados da FEG só incluan as probas 'oficiais'.
Edición 23/9
Xa hai resultados na RFEA (.PDF): Dani 7º (2'28") i eu 9º (5'31")
Tamén hai fotos en Picasia por cortesía da xente do ADAS...
Entre elas esta...
12 sept 2008
11 sept 2008
10 sept 2008
¿E quen dis que fixo as series de hoxe?
Porque eu non debía ser... ou si?.
4x(4x400)
Rec. 45":1´20",1'20",¡¡¡1'17"!!! e 1'20".
Rec. 50":¡¡¡1'17"!!!,1'23",1'24" e 1'23".
Rec. 55":1'22",1'25",1'26" e 1'25".
Rec. 1min:1'24",1'28",1'27" e 1'29" + 3 rectas.
Encomendareime a "san usaín" a ver si non me manco.
4x(4x400)
Rec. 45":1´20",1'20",¡¡¡1'17"!!! e 1'20".
Rec. 50":¡¡¡1'17"!!!,1'23",1'24" e 1'23".
Rec. 55":1'22",1'25",1'26" e 1'25".
Rec. 1min:1'24",1'28",1'27" e 1'29" + 3 rectas.
Encomendareime a "san usaín" a ver si non me manco.
9 sept 2008
8 sept 2008
1609 emocions e unha pifia
Cando a xente non vai ó estadio hai que levar o estadio á xente... polo que non é de estranar que algunhas carreiras que merecerían un estadio cheo atopen acomodo nas rúas dunha localidade en festas.
Foi o caso da XXI milla da encina na que participaron o mais salientable do medio fondo da zona coa presencia estelar de J.C. Higuero que se mostrou accesible e alegre de botarlle unha mán ó seu amigo Sergio Gallardo.
Na carreira femenina non puidemos ver gañar a Eva Arias porque o tempo de recuperación non lle foi abondo logo do 3000 do pasado fin de seman e tivo que ser segunda tra-la atleta do RCD Espanyol Irene Alfonso que se destacou dende o derradeiro paso por contrameta.
A carreira masculina se mantivo perfectamente controlada ata o derradeiro paso por meta e abondaron os metros da recta final para ver a dous dos campeons de Birmingham
nun sprint moi chulo acompañados polo brasileiro-galego Joao Pablo Fernández.
Para min é un acerto facer este tipo de demostracions na rúa tendo en conta que, dende hai un ano, se puido participar en Ponferrada en: 2 medias maratons, 1 carreira popular, 2 carreiras ó redor do Pajariel, a subida ó morredero, as marchas-carreiras do programa 'engánchate a la vida', a San silvestre berciana, a carreira da tebaida berciana, a travesía dos aquilianos etc... o que non estaría ben é que se descoidase toda esta actividade deportiva para tod@s por investi-los cartos en traer deportistas de prestixio a probas non oficiais.
Polo demais é lamentable anunciar unha proba popular e non facela mais que nada pola xente que se puidera desprazar para tal efecto.
Foi o caso da XXI milla da encina na que participaron o mais salientable do medio fondo da zona coa presencia estelar de J.C. Higuero que se mostrou accesible e alegre de botarlle unha mán ó seu amigo Sergio Gallardo.
Na carreira femenina non puidemos ver gañar a Eva Arias porque o tempo de recuperación non lle foi abondo logo do 3000 do pasado fin de seman e tivo que ser segunda tra-la atleta do RCD Espanyol Irene Alfonso que se destacou dende o derradeiro paso por contrameta.
A carreira masculina se mantivo perfectamente controlada ata o derradeiro paso por meta e abondaron os metros da recta final para ver a dous dos campeons de Birmingham
nun sprint moi chulo acompañados polo brasileiro-galego Joao Pablo Fernández.
Para min é un acerto facer este tipo de demostracions na rúa tendo en conta que, dende hai un ano, se puido participar en Ponferrada en: 2 medias maratons, 1 carreira popular, 2 carreiras ó redor do Pajariel, a subida ó morredero, as marchas-carreiras do programa 'engánchate a la vida', a San silvestre berciana, a carreira da tebaida berciana, a travesía dos aquilianos etc... o que non estaría ben é que se descoidase toda esta actividade deportiva para tod@s por investi-los cartos en traer deportistas de prestixio a probas non oficiais.
Polo demais é lamentable anunciar unha proba popular e non facela mais que nada pola xente que se puidera desprazar para tal efecto.
6 sept 2008
Natación (pisc. 25 mts). 1100 mts. Moi boas sensacions.
O Kan-landario de septembro está cheo de proxectos... dia 8 milla de Ponferrada, día 14 milla de O barco, día 21 carreira da movilidade, día 28 a tolemia... a ver si hai conxunción astral e podo ir.
O Kan-landario de septembro está cheo de proxectos... dia 8 milla de Ponferrada, día 14 milla de O barco, día 21 carreira da movilidade, día 28 a tolemia... a ver si hai conxunción astral e podo ir.
4 sept 2008
Entorchado centenario
Bueno; haberá quen pense que se trata dun "rollo relixioso", haberá quen o tilde de "propaganda politica" mais eu non gosto de mezclar o deporte con nada e coido que calquer actividade deportiva debe lerse só dende os parametros do deporte. Neste caso o deporte do bierzo quere participar das celebracions do centenario da cidade e as persoas responsables deseñaron este xeito especial e seguramente irrepetible de facelo i eu que son consecuente co lugar que acolle ó mais importante da miña vida non queria faltar.
300 metros son pouca cousa no plano deportivo, algo testimonial como a festa en sí mais a min serviume para me sacar, en parte, a espiña que, dende 1992, me quedou de ver pasa-la antorcha olímpica e non ter a oportunidade de participar no relevo.
De tódolos coñecidos que alí estiveron eu preferín pedirlle a Lidia Valentín que fixera unha foto conmigo e aproveitei para voltar a felicitala e a darlle pulos para seguir cara adiante.
300 metros son pouca cousa no plano deportivo, algo testimonial como a festa en sí mais a min serviume para me sacar, en parte, a espiña que, dende 1992, me quedou de ver pasa-la antorcha olímpica e non ter a oportunidade de participar no relevo.
De tódolos coñecidos que alí estiveron eu preferín pedirlle a Lidia Valentín que fixera unha foto conmigo e aproveitei para voltar a felicitala e a darlle pulos para seguir cara adiante.
3 sept 2008
O cangrexo na pista...
Hoxe tentei preparar "as millas" facendo uns trocos 400-200 na pista e a verdade é que estou un tanto confuso...
1'26",1'33",1'32",1'30" e 1'32"
1'28",1'32",1'35",1'32" e 1'32"
Como isto non me convencía fixen 3 series de 400 em 'parado'
1'22",1'24" e 1'25".
Así pois son bó galego que nin eu sei si vou ou veño...
1'26",1'33",1'32",1'30" e 1'32"
1'28",1'32",1'35",1'32" e 1'32"
Como isto non me convencía fixen 3 series de 400 em 'parado'
1'22",1'24" e 1'25".
Así pois son bó galego que nin eu sei si vou ou veño...
1 sept 2008
Tempada
Eu nesto do deporte vouvos algo á contra do calendario normal así que nestas datas sempre coido que estou a escomenza-la tempada aínda que este ano veño de rematar o anterior obxectivo no día precedente.
Matutino: CC 40'
Mediodía: Natación (pisc 50 mts) 500
Vespertino: Ximnasio 1h. Táboa completa.
O caso é que xa están ahí "As millas" e mais a popular 'Ponferrada sin mi coche' e antes tocarame, supoño, o relevo da antorcha do bierzo como a Maky mais eu só a pé.
Logo pois... a ver... Unha media nunha cidade moi coqueta no fondo dunha ría estragada polo fume dunha empresa... e mais aló ¿quen sabe?.
Matutino: CC 40'
Mediodía: Natación (pisc 50 mts) 500
Vespertino: Ximnasio 1h. Táboa completa.
O caso é que xa están ahí "As millas" e mais a popular 'Ponferrada sin mi coche' e antes tocarame, supoño, o relevo da antorcha do bierzo como a Maky mais eu só a pé.
Logo pois... a ver... Unha media nunha cidade moi coqueta no fondo dunha ría estragada polo fume dunha empresa... e mais aló ¿quen sabe?.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)