24 ago 2005

Os acordos do 23 de Xullo

Ben, como xa indiquei no meu blog mais político, vou facer eiqui a miña valoración do que atingue ós plantexamentos que sobor do deporte se fan nos acordos de gobernabilidade(.PDF) e as primeiras declaracions dos recen nomeados responsabeis políticos do deporte en Galiza.

Se alguen se molesta en leer o acordado atopará unha grande diferencia entre de cantidade e importáncia entre o que se ve no acordo e o que destacan os medio de (in)coumnicación. Dos 8 puntos ó deporte adicados no documento só un está a ser obxecto de atención continuada da voz pública (pensan eles que o son)... O tema das seleccións deportivas. Contribue a elo a constante referencia que fan a el os líderes políticos (sobor de todo do BNG) presionados pola necesidade de elementos distintivos simbólicos que os diferencien dos anteriores gobernantes e que sirvan de 'opio' para o consumo dos seus simpatizantes (entre os que habitualmente veño incluido). Mais, ¿e o resto?; pois o resto é un plantexamento interesante ainda que pouco despregado en dúas liñas:

  • Deporte "profesional"; coa mellora da tecnificación (a ver esas infraestructuras), a flexibilidade no patrocinio , o apoio e participación dos deportistas nos ámbitos de decisión sen implicalos políticamente (Manolo, manolo mais lanzar e menos política...)e 'poñendo en orde' ás federacions deportivas.

  • Deporte "popular"; entendendo ó deporte como fornecedor de hábitos de vida sans e fomentando o deporte base, favorecendo e facilitando o asociacionismo deportivo e as competicions de nivel base onde tal vez esqueceron mencionar específicamente ó deporte para veterans ainda que non se deixou de lado ós xogos e deportes tradicionais.

    Os comentários ás primeiras declaracions do D.X. de deportes Santiago Dominguez veñen centrado no tema da selección de "fuchibol" agás neste caso; no que se aportan argumentos moi bós no canto do fomento do deporte base e o asocionismo deportivo como elementos integradores da inmigración e fomentadores da cultura da igualde de xénero. Eu engado que o fomento da práctica deportiva entre a poboación de edade como factor que mellora a calidade de vida (sobor de todo a natación e a ximnasia) e que a integración interxeracional nas probas populares mellora a percepción que de si mesmo teñen os maiores.
  • 21 ago 2005

    E ainda menos mal



    Xa vai alá o triatlon de Allariz 2005. Tiña eu fundadas espectativas de facer mellores tempos (sobor de todo na natiación) mais as cousas saen como saen e un só pode ir sobre poñendose a elas.
    Cheguei á vila do Arnoia ca alma encollida pola pavorosa visión do val de Monterrei (onde adestrara ainda o día 15) feito cinzas pola sen razón duns desalmados; ansioso e desconcentrado.
    Se me gusta acudir a este triatlon é pola cantidade de amigos que alí atopo.



    A agua non estaba fría e me colocoquei 'ben' na saida, demasiado ben... 'levei' ata no DNI; aturulleime, non daba respirado etc. etc. vamos, que 20' de natación (nese tempo fago 1000 mts normalmente).
    Na bici sain con todo o que tiña, e fun collendo algunha xente ainda asi me 'pasaron por riba' dous tipos que ian "en moto". Na baixada non souben atopar compañía para me corta-lo aire (que viña de fronte a rachas) e, se cadra puiden mellora-lo tempo.
    A carreira a pé foi o mellor; 21' está ben dado o que levo adestrado, o terreo e o cansanzo acumulado.

    Enlace ós resultados(.pdf 75 Kb). (cortesía de Correr en galicia)

    agora engado unha foto dos dezanos que participamos (falta Armando Piñeiro que non quedou ó pincho).


    16 ago 2005

    Helsinki 2005

    Mentres os palleiros esquivamos como podemos a calor para nos adestrar celebrouse nesta seman o mundial de atletismo. Home, que o balanzo non é o mellor da historia é un feito; pero non só para Spain senon para moitos paises occidentais semella que chegou a anunciada hora de ver cantas 'chapas' e postos eran froito da ausencia de rivales competentes e do esforzo individual mais ca dunha estructura socio-deportiva desenrolada ou dun sistema educativo que inclue o fomento do deporte dende a infancia. Con todo ser décimos por puntos (contando 'chapas' e postos de finalista) non está nada mal; o que habería que preguntarse é porqué está por diante Cuba; ese pequeno pais no que o 'comunismo feroz' obriga a facer un bloqueo económico...

    Y é que nesto do deporte a xente tamén ve o que quere ver. A selección con mais éxitos a nivel internacional (títulos mundiais, europeos, olimpicos etc.) é a de Hoquei a patins; o atletismo sempre brinda algunha alegría, Incluso o Balonman e o Baloncesto teñen por costume facer ver os seu emblemas nos podios. Mais, o deporte mais difundido , practicado e comercializado en Spain é o Futbol; un auténtico seguro de fracaso a nivel de seleccions internacionais absolutas.

    Unha mención a parte merecema Paula Radcliffe.



    Esta é para min a demostración de que, ainda existindo diferencias antropo-fisiolóxicas que o xustificasen, non é certo que os occidentais non teñan nada que facer nas probas de fondo. Eu disfrutei moito das maratóns deste mundial; en especial da femenina, con esa confianza que puxo Paula dende o Km. Dous en que ia gañar, por fin, unha medalla de ouro nun mundial.

    Tamén me chamou a atención o fracaso etiope nos 5000 (mira que se pode facer mal unha estratexia).

    En fin, faltan 4 dias para Allariz.

    7 ago 2005

    Preparando Allariz

    Estou todo ilusionado con ir o triatlon de Allariz. Xa vou correteando un pouco (só son 5,5 Km) e na bici veño andando con regularidade; o problema está na natación pois as piscinas cubertas están pechadas á única descuberta na que se podería nadar de verdade non podo ir porque non lles gusta ós meus fillos... Verei de arranxar esto. Hoxe; dempois de 12 anos sain en bicicleta polo Deza. Subin até o alto do Candán nunha mañan esplendorosa e ainda tiven gañas para voltar ata o alto do Toxo antes de ir para a ducha. A ver cando abren a inscripción.

    Onte o amigo Emilio M. quedou segundo no Triatlon de Vilagarcía detrás da grande promesa que segue a ser Gomez Noia. Xabi Ner quedou noveno co cal ven a certificar que, en ocasions é preciso tomarse as cousas con calma.

    2 ago 2005

    Remataron as vacacions

    Non foron tan malas como semellaban; ó final até participei e rematei a XIV Marcha ciclista curotiña organizada pola peña ciclista curotiña de Riverira, mágoa que non teñan a web actualizada. Este ano tamén 'esterei' a piscina cuberta de Riveira co cal puiden comprobar o contraste entre nadar en mar i en piscina. Vou trotando a "velocidade absurda" mais non teño presa, a ver si me podo inscribir para o triatlon de Allariz.