Leo sobor do "estourido" dunha atleta á que non lle permitiron participar nunha proba por mor dunha encerrona administrativa e vexo como a presión da competición "dirixida" destrue a esencia de aquelo que nos fai felices cando corremos...
Non podo mais que reafirmarme no dito: xa non adestro nin fago deporte... fago exercicio e saio a disfrutal del.
As normas e a seguridade son necesarias si, pero non poden estar por riba do obexcto polo que tanta e tanta xente se xunta... unha especie de "burocracia autoxustificada" de xente que, algunha, xamais soubo o que é disfrutar dunha tanda de exercicio mirando as montañas...
No hay comentarios:
Publicar un comentario