26 sept 2009

A Pardamaza non vai calquera.

Pois aló me fun a facer o longo desta semana así de monte con xente varia e amigos.

Moi bó ambiente na saída, só faltaba FIUR que nos ten preocupados a todos... Bueno, uns 50 corredores saímos con 26º de temperatura a facer este percurso...



Así que saimos suaves; cáse semellaba que sen gañas. Eu quería facer unha rodaxe longa e con algo de ritmo así que me puxen ó meu paso dende o principio e iso que o "xefe" Chus daba ordes dende atrás; Tombrio arrincou xa no km 1 pero ata a chegada a Librán a carreira era algo 'Viscontiniana; Tombrio adiante (como a 800 mts) logo un grupeto de 4 e por atrás os 'galgos'. De seguida saltaron Chus e Gus e logo o resto, foronme pasando na tremenda costa que hai nada mais sair de Limbrán; eu tamén fun incrementando o ritmo un pouco para non perder comba e sacarlle rendemento ó adestramento, o sol mancaba e facía de agradecer o gorro e as sombras de carballos e castiñeiros. Coa costa algo mais suavizada me integro con alguns coñecidos e imos ahí a 50 mts de Maky e Capelo que voltou a facer unha magnífica carreira.



Na derradeira rampa chegan por detrás 'Romario' e Rober que traian gañas de xogar e viñan facendo trocos, paran onde nós, ofrecenos auga e imos xuntos ata o mirador. Alí me pasa factura a costa e non podo seguir ó resto que xa se lanza 'a tumba aberta' na primeira baixada...e menos mal que non o fixen, fun ó meu paso (coido que bó) e pasei a Maky que tivo un problema gástrico que lle fixo pasar un mal trago. Chegando a Pardamaza crúzome con Gus que xa vai diante e logo con Chus -abafado de calor- e vexo o que quería dicir co de 'un pequeño paseo por el pueblo' (de ahí a diferencia entre o meu perfil e os 22 km oficiais da proba) unha tremenda rampa me levou entre uns castiñeiros preciosos ata o extremo do pobo; logo baixada PELIGROSISIMA polas pistas de terra ata voltar a enlazar coa carretera. O tramo ate o mirador aínda fun aturando cun compañeiro pois era un falso chan...



Dende alí toda a baixada fun como puden co meu medo e o meu paso curto e me foron adiantando alguns entre eles Jorge que se ve que por fin está en forma. Xa en Librán de volta tentei retoma-lo ritmo mais tremíanme as pernas... A calor fíxoseme algo forte e vinme medio apaxarado; chego ó rio, cruzo a ponte e vexo a tremenda costa final... tomo ritmo (menos mal que era á sombra) e vou respirando, síntome mellor e miro o crono, ollo cara atrás; aló ó fondo ven un cunha camiseta laranxa... apreto o que podo. Meta: 1h 40'.



Non estivo mal, como 'longo' semanal mais terei que esperar a ver como me senta.

Resultados colgados en TriBeerzo (posto 15 de 53) e

2 comentarios:

MAKY dijo...

HOLA SALVA TE VI FENOMENAL, YO NO PUEDO DECIR LO MISMO, SUBÍ MUY BIEN PERO EL ESTOMAGO DIJO BASTA Y , VOMITE DOS VECES, LLEGUE A META COMO PUDE CON EL CUERPO MUY MAL.
UN SALUDO
NOS VEMOS

gus dijo...

MUY BUENAS SALVA;QUE YA SOY UN SEGUIDOR NUEVO DE TU BLOG, MUY TRABAJAO, POR CIERTO (SÓLO HACE UNOS DÍAS QUE ME HE CONECTAO A INTERNET);QUE SIGAS INFORMÁNDONOS ASÍ Y QUE SIGAS DANDO ZANCADA TRAS ZANCADA POR TODOS LOS LADOS;ME GUSTARÍA SABER QUE TAL ESTÁ TOMBRIO, QUE ME HAN DICHO QUE LO TUVO QUE LLEVAR LA AMBULANCIA TRAS LA CARRERA. yO HABLÉ CON ÉL CUANDO ACABÓ Y ME DIJO Q TENÍA EL ESTÓMAGO JODIDO, PERO NO LO VI TAN MAL